Alweer 3 weken in Samoa
Door: Shanice
Blijf op de hoogte en volg Shanice
07 Mei 2017 | Samoa, Apia
Ik ben nu alweer drie weken in Samoa! Morgen begint mijn derde week op de school Aoga Fiamalamalama, waar ik werk als fysiotherapeut. Vanaf mijn gastgezin is het zo’n 5 minuten met de taxi, dus gelukkig hoef ik niet ver te reizen. De eerste week was vooral observeren. Belangrijk was om het personeel en de kinderen goed te leren kennen en te wennen aan de dagelijkse routine op de school. De school start om 08.30 en om 13.00 gaan de kinderen met de schoolbus naar huis. Dit is een korte dag, maar met deze warmte is dat lang genoeg. Zeker als je continue actief bezig bent.
'S ochtends starten de kinderen met zingen en bidden. Vervolgens doen we met z'n allen ochtendgymnastiek en dansen we op muziek. Daarna gaan alle kinderen naar hun eigen klas toe en beginnen de lessen. Voor mij beginnen dan de één op één sessies met de kinderen. Dit doe ik samen met een Samoaanse dove man die fysiotherapeut/ergotherapeut is (ik denk dat er in Samoa geen onderscheid wordt gemaakt tussen deze twee beroepen). In totaal zitten er 36 kinderen op de school. Daarvan heb ik tot nu toe 10 kinderen gezien die therapie krijgen. Per dag behandelen we ongeveer 5-7 kinderen, waarvan ik standaard een aantal kinderen elke dag terugzie (als ze aanwezig zijn). Als er een kind afwezig is, wordt er met een ander kind die tijd heeft gewerkt. Maar lang niet alle kinderen krijgen dus therapie (niet alle kinderen hebben daar dan ook een indicatie voor). Met ieder kind wordt er ongeveer een kwartier gewerkt. De kinderen zijn vooral mentaal beperkt. Zo werk ik met kinderen met het syndroom van Down, autisme en ADHD.
Om 09.30 is 'morning tea'. Alle kinderen eten dan iets wat ze van huis hebben meegekregen. Je ziet veel ongezond voedsel, zoals: hotdogs, chips en donuts. Maar sommige kinderen krijgen ook gewoon een heel groot stuk wit droog brood mee. Ik weet niet of dit hun ontbijt is of gewoon een 'tussendoortje', maar ik heb het vermoeden dat het hun ontbijt is. Ik moet er zelf niet aan denken om 's ochtends aan een hotdog te zitten.
Na de 'morning tea' ga ik weer verder met de één op één sessies. Om 12.00 is het dan lunchtijd. De school zorgt iedere middag voor een 'gezonde' lunch, dat meestal bestaat uit soep met stukken kip (inclusief bot en vet), gekookte bananen, pompoen en wat andere groenten. Na de lunch gaan de oudste kinderen (meerendeels de jongens) alles opruimen en schoonmaken. De jongste kinderen zingen nog wat liedjes, waarbij er soms gedanst wordt. Tot slot wordt er nog gebeden. Om 13.00 staat de schoolbus klaar en worden we allemaal thuisgebracht. Ik word dan afgezet bij de office van Projects Abroad, waar ik eventueel wat voor- of nabereiding kan doen. Ook zit je daar gewoon even lekker in de airco.
Elke woensdag is het sportdag op de school. De kinderen zijn dan de hele ochtend bezig met sport. Als lunch krijgen we dan 'koko rice' (cacaosoep met rijst). Ook worden de kinderen voorbereid op het tournement van de Special Olympics op 19 mei. Zo waren er deze week twee mannen die cricket kwamen uitleggen en een Japanse ergotherapeute (ook een vrijwilliger). Zij is hier voor twee jaar en vroeg mij om haar te helpen bij het tournement. Dus dat wordt een super leuke uitdaging!
Afgelopen vrijdag hebben we op de school een brandoefening gehad. Wat mij toch wel verbaasde, omdat het allemaal heel open is. Ik moest er ook eigenlijk een beetje om lachen! Iemand loopt rond met een bel, waar je met de hand een alarm mee laat afgaan. Alle kinderen moeten dan zo snel mogelijk naar een afgesproken plek rennen. Je zou denken dat een brandoefening wordt gedaan om een beetje structuur te brengen in de eventuele chaos die er is, maar het was alles behalve gestructureerd! De meeste kinderen kwamen gewoon als een gek aanrennen op de afgesproken plek.
In de weekenden zijn we vrij en kun je dus je eigen gang gaan. Zo zijn we het eerste weekend met een aantal vrijwilligers naar de Fuipisia waterfall en naar de To-Sua Ocean Trench geweest. Bovenop de 55 meter hoge waterval hadden we echt een prachtig uitzicht! Even vond ik het heel onwerkelijk dat IK daar gewoon stond. Verder zijn we de afgelopen twee weekenden met een aantal vrijwilligers naar een heel mooi resort gegaan. Naast een groot zwembad is daar ook een privé strandje. Vandaag ben ik daar een rondje wezen kayakken. Ik kan nu ook eindelijk zeggen dat ik een klein beetje ben verkleurd (aangezien ik doordeweeks in een lange broek loop en mijn schouders bedekt moeten zijn op de school).
Elke woensdag hebben we met de andere vrijwilligers een Social. Deze week hebben we op de office de film Moana gekeken.
Zo, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van wat er hier in Samoa allemaal gebeurd.
Tot de volgende blog!
Liefs Shanice
-
07 Mei 2017 - 08:09
Tim:
Leuk om te lezen!
Is het een beetje uit te houden in een lange broek, bij die temperaturen? -
07 Mei 2017 - 08:16
Jeanette:
Superleuk om te lezen en fijn dat je weer online bent :-) Xxx -
07 Mei 2017 - 08:58
Jannie Bel Ouwehand:
Haai he he eindelijk een levends teken wat een leuk verslag kun je al wennen aan de warmte nou het is beter dan hier ik moet weer even wennen succes met je werk groetjes xxxx
-
07 Mei 2017 - 09:26
Pascale Meeuwissen :
Wat leuk, Shanice! -
07 Mei 2017 - 09:42
Shanice Bel:
Haha nee Tim, een dunne losse broek is eigenlijk te veel! Zeker als je je bedenkt dat ik met een gevoelstemperatuur van soms 35-40 graden een trap op en neer moet rennen! Maar je kunt hier niet zomaar in je korte broek en hempje lopen ivm de cultuur.
Dankjewel allemaal! -
08 Mei 2017 - 09:01
Linda:
Wat een leuk verslag! Ik kan me voorstellen dat als je in je vrije tijd op pad gaat je intens kan genieten van de mooie natuur, en inderdaad...je bent gewoon helemaal in Samoa! En ervaring die niemand van je afneemt en een herinering voor het leven!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley